Adeɣmus (Assaɣ usnan: Echinoidea) d tawsit n iɣersiwen meẓẓeyen d akernunnay (amdewṛan) d imsennen yeṭṭafar tawacult temsennin n uglim deg tfesna tesnimawin, Tla aṭas n yiniten seg uzegza ar aras d uberkan
Deg wučči ynes yegguni ɣef tfurri, Dɣa netta yettili d učči i weydi n yilel akk d usennur
Adeɣmus (Assaɣ usnan: Echinoidea) d tawsit n iɣersiwen meẓẓeyen d akernunnay (amdewṛan) d imsennen yeṭṭafar tawacult temsennin n uglim deg tfesna tesnimawin, Tla aṭas n yiniten seg uzegza ar aras d uberkan
Dengiz tipratikanlari (Echinoidea) — ninaterililar sinfi. Tanasi sharsimon, disksimon yoki yuraksimon, sirtdan juda koʻp nina va peditsellariyalarga ega boʻlgan sovut bilan qoplangan. Ayrim jinsli, tuxumini suvga tashlaydi. Tuxumdan chiqqan lichinkasi — exinopluteus erkin suzib yuradi. Ayrim turlari tirik tugʻadi. Koʻpchilik toʻgʻri D. t. (ogiz teshigi tanasining ostki tomoni oʻrtasida joylashgan) maxsus chay nov apparati — aristotel fonari tishchalari yordamida toshlarga yopishgan suv oʻtlarini qirib olib oziklanadi. Notoʻgʻri D. t.da (ogʻiz teshigi tanasining ostki yuzasi oldingi qismida joylashgan) aristotel fonari boʻlmaydi, suvdagi detrit bilan oziklanadi. hozirgi turlari 800 ga yaqin. Suv tubida oʻrmalab yoki qumga koʻmilib yashaydi. Sayoz suvlarda uchraydigan ayrim turlari ikrasi uchun ovlanadi. Tropik dengizlarning sayoz suvlarida uchraydigan Diadema urugʻi turlari odam uchun xavfli, chunki ularning ninalari sanchilganida ogʻriq paydo boʻladi.
Dengiz tipratikanlari (Echinoidea) — ninaterililar sinfi. Tanasi sharsimon, disksimon yoki yuraksimon, sirtdan juda koʻp nina va peditsellariyalarga ega boʻlgan sovut bilan qoplangan. Ayrim jinsli, tuxumini suvga tashlaydi. Tuxumdan chiqqan lichinkasi — exinopluteus erkin suzib yuradi. Ayrim turlari tirik tugʻadi. Koʻpchilik toʻgʻri D. t. (ogiz teshigi tanasining ostki tomoni oʻrtasida joylashgan) maxsus chay nov apparati — aristotel fonari tishchalari yordamida toshlarga yopishgan suv oʻtlarini qirib olib oziklanadi. Notoʻgʻri D. t.da (ogʻiz teshigi tanasining ostki yuzasi oldingi qismida joylashgan) aristotel fonari boʻlmaydi, suvdagi detrit bilan oziklanadi. hozirgi turlari 800 ga yaqin. Suv tubida oʻrmalab yoki qumga koʻmilib yashaydi. Sayoz suvlarda uchraydigan ayrim turlari ikrasi uchun ovlanadi. Tropik dengizlarning sayoz suvlarida uchraydigan Diadema urugʻi turlari odam uchun xavfli, chunki ularning ninalari sanchilganida ogʻriq paydo boʻladi.
Echinoidea es un classe de Echinodermata.
Los Orsins (equinids) son de creaturas de mar espinosas vivent dins totes los oceans del mond. La talha mejana adulta es entre 3 e 14 cm.
Son d'invertebrats marins de l'embrancament dels Echinodermata (Equinodèrmes), del grèc echinos, « espina » e derma « dèrma ». Son de parents pròches dels congombres de mar e de las estelas de mar.
Lor còs esferic es protegit per una cauquilha dura o entièrament recobèrta d'espinas aceradas.
Se desplaçan lentament en utilizant lors espinas mobilas e lors podias o pseudopòdis (pichons tubes situats entre las espinas, emplenats d'aiga e que fan ventosa a lor extremitat). Aqueles podias constituisson l'aparelh ambulacrari de l'orsin.
Suls autres projèctes Wikimèdia :
Li echinidi (cumunumenti chiamati rizzu di mari o ricciu di mari) sunu urgnaismi marini ca portunu acùlei supra la tutalitati dû corpu.
Abbastanza cumuni ntâ mari meditirraniu, la sò prisenza pò causari puru firuti ê pedi siddu unu ci camina supra ntô funnali di na spiagia, o ntâ rina. Li aculei nun sunnu vilinusi, e siddu la firuta è currittamenti trattata s'arrimargina facirmenti.
Certi speci sunnu assai apprizzati n cucina.
Los Orsins (equinids) son de creaturas de mar espinosas vivent dins totes los oceans del mond. La talha mejana adulta es entre 3 e 14 cm.
Son d'invertebrats marins de l'embrancament dels Echinodermata (Equinodèrmes), del grèc echinos, « espina » e derma « dèrma ». Son de parents pròches dels congombres de mar e de las estelas de mar.
Li echinidi (cumunumenti chiamati rizzu di mari o ricciu di mari) sunu urgnaismi marini ca portunu acùlei supra la tutalitati dû corpu.
La ecinoideos, ance clamada "erisos de mar," es animales de la grupo ecinodermatos con spinas vivente, e es trovada en tota mares de la mundo. La larjia de la adulte media es entre 3 e 14 cm. Alga spesies ave spinas venenosa.
Ekino esas dornoza marala ekinodermo proxima parenti di holoturio e di asterio.
La boko kun kin denti povas manjas precipua vejeti e mem tenera roko esas nominita lanterno di Aristoteles.
Marolutro manjas granda quanteso de ekini. Homaro konsomas frayo.
Ekino esas dornoza marala ekinodermo proxima parenti di holoturio e di asterio.
La boko kun kin denti povas manjas precipua vejeti e mem tenera roko esas nominita lanterno di Aristoteles.
Marolutro manjas granda quanteso de ekini. Homaro konsomas frayo.
Morski ježevi su beskičmenjaci iz koljena Echinodermata, razred Echinoidea.
Morski ježevi su jastučastog oblika, bez drške,ali zato imaju mnogobrojne bodlje i cjevaste nožice, koje se završavaju sisaljkama. U centru trbušnog kruga su usta. Kod morskih ježeva postoji složeni aparat za žvakanje - tzv. „Aristotelova lampa“. Tijelo im je zaštićeno skeletom koji je smješten u koži (egzoskelet). Sastavljen je od krečnjačkih pločica povezanih u oklopnu ljušturu. Bodlje im mogu završavati sa otrovnim mješkom ili im mogu biti mehke i kratke. Te vrste žive zarivene u pijesak. Mogu imati različit oblik.[1]
Morski ježevi s donje strane tijela imaju usta u kojima se nalazi pet zubića. Oko usta je i pet pari usnih nožica, hemijskih čula za odabir hrane. Oko usta nalazi se i pet busenastih struktura za disanje. Kroz rupice u pločicama, u pet pravilnih dvoredova, prolaze prionjive nožice uz čiju pomoć se ljepljivi vrhovi nožica hvataju za podlogu. Dvostruki redovi završavaju na gornjoj (apikalnoj) strani s jednom čulnom nožicom. Na tjelesnoj površini nalaze se mnogobrojni sitni privjesci, štipaljke, a crijevni otvor nalazi se sa gornje strane.[2]
Stanište morskih ježeva najčešće su kamenita i pješčana dna i livade morskih cvjetnica. Vrste nepravilnog oblika, pretežno žive u vanevropskim morima, mnogi i na velikim dubinama.
Morski ježevu hrane se algama i uginulim organizmima koje nanose morske struje; pretežno su biljojedi, ali među njima ima i grabljivica.
Prirodni neprijatelji su im ribe, morske zvijezde i rakovi. Najviše stradaju od parazitskih protozoa, nematoda, kopepoda i drugih bentoskih životinja.
Morski ježevi su gonohoristi, tj. imaju odvojene spolove.Rasplodni organi morskih ježeva nalaze se u tjelesnoj šupljini u međuprostorima radijalnih nizova pločica, s vršne strane. Spolni proizvodi izlaze direktno u vodu, što znači da ih karakterizira vanjska oplodnja. Stvaraju milionne jajašaca. Mlade čuvaju jedino arktički oblici.[2]
Dosad je oznato je oko 800 vrsta morskih ježeva. U [[Jadran|Jadranskome moru najćešći su: Cidaris cidaris, Stylocidaris affinis, Arbacia lixula Sphaerechinus granularis, Echinus melo, Psammechinus microtuberculatus), Paracentrotus lividus. Od morskih ježeva nepravilnog oblika, tu žive:Echinocyamus pusillus i Spatangus purpureus).[2]
{div col end}}
Morski ježevi su beskičmenjaci iz koljena Echinodermata, razred Echinoidea.
Morski ježevi su jastučastog oblika, bez drške,ali zato imaju mnogobrojne bodlje i cjevaste nožice, koje se završavaju sisaljkama. U centru trbušnog kruga su usta. Kod morskih ježeva postoji složeni aparat za žvakanje - tzv. „Aristotelova lampa“. Tijelo im je zaštićeno skeletom koji je smješten u koži (egzoskelet). Sastavljen je od krečnjačkih pločica povezanih u oklopnu ljušturu. Bodlje im mogu završavati sa otrovnim mješkom ili im mogu biti mehke i kratke. Te vrste žive zarivene u pijesak. Mogu imati različit oblik.
Ang salungo o trepang (Ingles: sea urchin) ay isang uri ng hayop-dagat na may matinik na kabalatan. Isa itong uri ng ekinoderma.[1][2]
Ang lathalaing ito na tungkol sa Hayop ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa nito.
Ang salungo o trepang (Ingles: sea urchin) ay isang uri ng hayop-dagat na may matinik na kabalatan. Isa itong uri ng ekinoderma.
Sea urchins or urchins, sometimes cried sea hedgehogs, are smaa, spiny, globular animals which, wi thair close kin, such as saund dollars, constitute the class Echinoidea o the echinoderm phylum.
Yaku askanku (Echinoidea) nisqakunaqa isku rumi kichkasapa rump'uman rikch'aq kichka qarayuqkunam.
De zieë-eechele of zieëstekelverk(sk)es (Letien: Echinoidea) vörmen 'n klas aan óngewirveldje stekelhujige. Meis zeen zie zoeaget böl-, hert- en sjiefvörmig. De móndj bevindj zich anen óngerkantj van 't lief. Zieë-eechele zeen bedèk mit stekelkes en knuubbelkes en höbben e hel skelèt det deentj es e pantser; de stekelkes kónne zie waege mit e kogelgewerf en broeke zie veur veuroet te kómmen of veur zich in te grave. Tösse de stekelkes zeen korte pedicellariae die dene veure verdaejiging en 't zuvermake vanne hoed.
Zieë-echele laeve meis oppe baom vanne zieë. De meiste saorte laeve van plantjaerdig voor of detritus (aafval), mer e klei deil aan saorte laef owwel van deerlik voor. Häör aete bringe zie nao de móndj mitte buusveutjes enne stekelkes; d'n anus bevindj zich ane baovekantj van 't lief.
Zieë-echele zeen twieëgeslechtelik, meh de menkes en vruiwkes zeen meis neet op 't uterlik aaf te óngersjeie. De eikes waeren in 't aope water bevröch.
Οι αχινοί, ή αχινιοί, (καθαρεύουσα εχίνοι), είναι μικρά, θαλάσσια ζώα με ασβεστολιθικό σφαιρικό κέλυφος που φέρουν αγκάθια. Ανήκουν στην υπο-συνομοταξία των Εχινοζώων (ή Ελευθεροζώων), της συνομοταξίας των Εχινοδέρμων, στην οποία ανήκουν και οι αστερίες. Τα ζώα αυτά σχηματίζουν την ομοταξία των Εχινοειδών (Echinoidea).
Απαντώνται σε όλες τις θάλασσες του κόσμου. Ειδικότερα, ζουν στη λάσπη του βυθού ή σε μέρη με φύκια ή επάνω σε βράχους, σε μικρό σχετικά βάθος. Χαρακτηριστικό τους είναι τα μακριά τους αγκάθια, με τα οποία κινούνται, ενώ για την κίνησή τους χρησιμοποιούν και βαδιστικούς ποδίσκους, που έχουν σχήμα σωλήνα. Με τους ποδίσκους προσκολλώνται σε στέρεα υποστηρίγματα και επίσης αναπνέουν. Το κέλυφός τους σχηματίζει κάψα, η διάμετρος της οποίας τυπικά κυμαίνεται από 3 ως 10 εκατοστά. Τα γνωστότερα χρώματα περιλαμβάνουν το μαύρο και το σκούρο πράσινο, λαδί, καφέ, μωβ και κόκκινο. Τρέφονται κυρίως με Άλγες αλλά και με μύδια και άλλα ασπόνδυλα και κινούνται αργά. Εχθροί τους είναι οι αστερίες, τα χέλια και άλλα ζώα για τα οποία αποτελούν τροφή. Υπάρχουν γύρω στα 700 είδη αχινών, από τα οποία αρκετά είναι εδώδιμα και αποτελούν αλιεύματα.
Τα ζώα αυτά έχουν πενταμερή συμμετρία. Το κέλυφός τους αποτελείται από πινάκια με ασβεστολιθική σύσταση, τα οποία ενώνονται με ραφή σχηματίζοντας κλειστή κάψα (γνωστή και ως «λύχνος του Αριστοτέλη»), που περιβάλλεται από αγκάθια, είναι πλατιά στην κοιλιά και θολωτή στη ράχη. Στη μέση της κοιλιάς βρίσκεται το στόμα, όπου το ζώο φέρει μασητική συσκευή, με πέντε δόντια, ώστε να τεμαχίζει την τροφή του. Τα μάτια και οι ποδίσκοι του δε φαίνονται. Από τους πόρους της κοιλιάς του προβάλλουν και οι ποδολαβίδες, τα οποία είναι εξαρτήματα που μοιάζουν με κλωστές, τα οποία χρησιμεύουν στον καθαρισμό του κελύφους και στην άμυνα του ζώου. Κυριότεροι εχθροί των αχινών είναι οι αστερίες, διάφορα σαρκοφάγα ψάρια και ζώα της θάλασσας.
Τα αρσενικά με τα θηλυκά διαφέρουν. Τα θηλυκά χαρακτηρίζονται από μικρότερα αγκάθια καθώς και από κάποιο ιδιαίτερο χρώμα εκτός του μαύρου. Επίσης τα θηλυκά συνήθως φέρουν πάνω στα αγκάθια τους κάποιο μικρό κοχυλάκι η φύκι. Τα αρσενικά έχουν μικρότερο σώμα και μεγαλύτερα αγκάθια, και το χρώμα τους είναι καθαρό μαύρο. Η γονιμοποίηση του θηλυκού γίνεται από τα γεννητικά προϊόντα που βγάζει μέσα στο νερό το αρσενικό. Τα αυγά επίσης τα γεννούν μέσα στο νερό. Το μέρος του αχινού που τρώγεται είναι οι γεννητικοί αδένες του, όπου βρίσκονται και τα αυγά του, οι οποίοι αποτελούν και αφροδισιακό φαγητό (χαβιάρι).
Οι αχινοί αλιεύονται κυρίως σε βραχώδεις ακτές, είτε με βάρκα είτε από την ακτή, με ειδικό αλιευτικό εργαλείο, το λεγόμενο "μπράγκα" ή με απόχη, ή μ΄ ένα καλάμι σχιστό στην άκρη σαν διχάλα, ή και με το χέρι.
"Αχινιοί φεγγαρόφωτοι": η δημώδης αυτή έκφραση λέγεται επειδή φαίνεται πως το φεγγάρι επιδρά πολύ στους αχινούς. Έτσι "με γεμάτο το φεγγάρι (πανσέληνο) είναι κι αυτοί γιομάτοι αυγά, (αυγωμένοι), ενώ αντίθετα, στη χάση του φεγγαριού είναι σχεδόν άδειοι".
Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται από τους κολυμβητές να μην τους πατήσουν γιατί τότε άκρες από τα αγκάθια τους εισχωρούν στο δέρμα του πέλματος. Σε τέτοια περίπτωση μια επάλειψη με λίγο ζεστό λάδι προλαβαίνει τυχόν κακοφόρμισμα και η αφαίρεσή τους είναι κάπως πιο εύκολη. Αφαίρεση μπορεί να γίνει και με κάποιο τσιμπιδάκι.
Αχινοί που είναι προσκολλημένοι σε μεταλλικά αντικείμενα π.χ. άγκυρες, ύφαλα πλοίων, μεταλλικές αποβάθρες κ.λπ. χαρακτηρίζονται επικίνδυνοι δηλητηρίασης και η αλιεία τους πρέπει ν΄ αποφεύγεται.
Οι αχινοί τρώγονται κυρίως ωμοί ή βραστοί (αχινόσουπα), κατατάσσονται στα θαλασσινά και θεωρούνται νηστίσιμοι. Τα αυγά των αχινών αποτελούν αντικείμενο οικονομικής εκμετάλλευσης ιδίως στην Ινδία αλλά και στην Ιταλία. Κρατώντας με προσοχή τον αχινό και ξύνοντας με ένα μαχαίρι το κέλυφος, στη θάλασσα ή σε τρεχούμενο νερό, αφαιρούμε τ΄ αγκάθια του και στη συνέχεια ανοίγουμε το κέλυφος από το στόμα του και αδειάζουμε το περιεχόμενο σε πιάτο.
Ο αχινός δεν θα πρέπει να είναι νεκρός, διότι η αποσύνθεσή του δημιουργεί δηλητήριο. Το ότι ο αχινός είναι ζωντανός επιβεβαιώνεται προηγουμένως από το αν κινεί τα αγκάθια του. Απαραίτητα όταν σερβίρεται αχινός ωμός θα πρέπει να συνοδεύεται με λεμόνι ή ξύδι.
Καλύτεροι αχινοί για κατανάλωση είναι οι κόκκινοι, σε αντίθεση με τους μαύρους που είναι σχετικά άγευστοι. Στα παραλιακά κέντρα της Τήνου σερβίρεται εξαιρετική αχινόσουπα.
Το γένος των αχινών περιλαμβάνει περί τα 14 είδη, εκ των οποίων σπουδαιότερα είναι οι:
Οι αχινοί, ή αχινιοί, (καθαρεύουσα εχίνοι), είναι μικρά, θαλάσσια ζώα με ασβεστολιθικό σφαιρικό κέλυφος που φέρουν αγκάθια. Ανήκουν στην υπο-συνομοταξία των Εχινοζώων (ή Ελευθεροζώων), της συνομοταξίας των Εχινοδέρμων, στην οποία ανήκουν και οι αστερίες. Τα ζώα αυτά σχηματίζουν την ομοταξία των Εχινοειδών (Echinoidea).
Απαντώνται σε όλες τις θάλασσες του κόσμου. Ειδικότερα, ζουν στη λάσπη του βυθού ή σε μέρη με φύκια ή επάνω σε βράχους, σε μικρό σχετικά βάθος. Χαρακτηριστικό τους είναι τα μακριά τους αγκάθια, με τα οποία κινούνται, ενώ για την κίνησή τους χρησιμοποιούν και βαδιστικούς ποδίσκους, που έχουν σχήμα σωλήνα. Με τους ποδίσκους προσκολλώνται σε στέρεα υποστηρίγματα και επίσης αναπνέουν. Το κέλυφός τους σχηματίζει κάψα, η διάμετρος της οποίας τυπικά κυμαίνεται από 3 ως 10 εκατοστά. Τα γνωστότερα χρώματα περιλαμβάνουν το μαύρο και το σκούρο πράσινο, λαδί, καφέ, μωβ και κόκκινο. Τρέφονται κυρίως με Άλγες αλλά και με μύδια και άλλα ασπόνδυλα και κινούνται αργά. Εχθροί τους είναι οι αστερίες, τα χέλια και άλλα ζώα για τα οποία αποτελούν τροφή. Υπάρχουν γύρω στα 700 είδη αχινών, από τα οποία αρκετά είναι εδώδιμα και αποτελούν αλιεύματα.
Деңиз кирпилери (лат. Echinoidea) – омурткасыз жаныбарлардын ийне терилүүлөр тибиндеги классы. Денеси шар сымал, жалпак же жүрөк сымал. Сырты көптөгөн тикенектүү бири-бири менен жабышып калган ак таш кабыктуу чопкут менен капталган. Анда кыймылдуу ийнелери бар. Чопкуттун диаметри 2–3 ммден 30 смге чейин. Айрым жыныстуу, жумурткасын сууга чачат. Кээ бирлери тирүүлөй тууйт. Балырлар менен азыктанат. Океан, деңиздерде 800 түрү белгилүү. Крабдарга, балыктарга, күрөк буттууларга, деңиз канаттууларына азык болушат. Кээ бир тайыз сууда жашагандары икрасы үчүн кармалат. Кээ бир тропиктик түрлөрү адам үчүн да коркунучтуу, алардын ийнелери 25 смге чейин кирип, абдан ооруксунтат.
Морските ежови (науч. Echinoidea) се класа од типот иглокожи. Оваа класа брои околу 950 современи видови. Претставниците се мали, бодликави, глобуларни животни кои ги населуваат сите светски океани. Нивната черупка („теста“) е заоблена и бодликава, обично од 3 до 10 см,,. Најчести бои се црна и темните нијанси на зелена, маслинеста, кафеава, розева и црвена. Се движат бавно, хранејќи се најмногу со алги. Нивни главни грабежливци се морските видри, одредени видови на јагули и некои други животни. Луѓето ги собираат морските ежови и нивните јајца ги употребуваат во исхраната.
Кожните осикули се тенки плочки кои се споени и образуваат ригидна ендоскелетна теста. Освен тенкиот надворешен епидерм, сите меки органи и ткива се наоѓаат под тестата. Ларвата е билатерално симетрична и се нарекува ехиноплутеус. Тестата е препокриена со мноштво од подвижни боцки. Цевкастите стапала се главните респираторни органи, а мадрепоритот е аборален.
Морските ежови може да се правилни или неправилни. Правилните морски ежови се вистинските морски ежови, со радијална симетрија, речиси сферични тела и долги боцки. Повеќето од нив се епифаунални. Неправилните ежови се т.н. сплескани и срцевидни ежови. Тие се најчесто инфаунални во меките седименти и имаат привидна билатерална симетрија наметната над нивната вистинска, радијална симетрија. Телото обично е зарамнето и боцките се кратки.
Епифауналните видови (правилните морски ежови) имаат апарат за исхрана познат како Аристотелова ламба опремена со пет јаки запци кои се користат за гребење на храната од тврдите подлоги. Ламбата е редуцирана кај инфауналните видови (неправилните морски ежови) бидејќи повеќето од нив се исхрануваат со детритус.
Телото на правилните морски ежови е сфероидно со еден зарамнет или сплескан пол. Долниот, орален пол, е зарамнет, додека спротивниот, аборален пол, е повеќе заоблен. Повеќето вакви морски ежови се пентамерно радијално симетрични. Двата пола се поврзани со аборално-оралната оска, која ја претставува оската на симетрија. Структурите кои се подалеку од оваа оска се нарекуваат периферни, додека тие близу неа се централни (кај радијално симетричните животни, поимите како антериорно-постериорно, дорзално-вентрално, десно-лево немаат смисла). Пет меридионални амбулакрални оски се протегаат на површината од сферното тело од оралниот до аборалниот пол.
Иако навидум тестата изгледа дека е на површината од телото, таа претставува внатрешен скелет (ендоскелет), бидејќи се наоѓа во дермисот од сврзно ткиво од телесниот ѕид и е препокриена со тенок, незабележителен трепчест епидерм.
На оралната површина се наоѓа перистомален регион кој е ослободен од боцки и во чија средина е сместен усниот отвор. Околу устата се распоредени пет пара на кратки и дебели букални цевкасти стапала, а на работ од перистомот се петте пара на големи, грмушести перистомални жабри. На аборалната површина се наоѓа перипроктот, регион кој го обиколува аналниот отвор. Тој е многу помал од перистомот и околу него е распореден прстен од пет големи осикули наречени генитални плочки, како и од пет помали окуларни плочки. Една од гениталните плочки е изменета во мадрепорит кој е продупчен од бројни трепчести канали кои водат во аксијалниот (осков) канал на водниот васкуларен систем во внатрешноста на телото. Тој лежи на интерамбулакрална оска. Сите генитални плочки, вклучително и мадрепоритот, носат отвор наречен гонопора на кој се надоврзува полов канал или гонодукт.
Дваесетте реда на плочки на тестата се распоредени во пет амбулакри кои се менуваат наизменично со пет интерамбулакри. Секоја амбулакра се состои од два реда на амбулакрални плочки, додека итерамбулакрите се состојат од два реда на интерамбулакрални плочки. Амбулакралните плочки се препознаваат по тоа што секоја од нив носи неколку парови на перфорации за цевкастите стапала познати како подијални пори (секој пар од пори е само за едно цевкасто стапало). Цевкастите стапала служат за движење и респирација. Повеќето од нив завршуваат со широки пијавки кои се користат за процврстување на животното на тврди подлоги.
Морските ежови (науч. Echinoidea) се класа од типот иглокожи. Оваа класа брои околу 950 современи видови. Претставниците се мали, бодликави, глобуларни животни кои ги населуваат сите светски океани. Нивната черупка („теста“) е заоблена и бодликава, обично од 3 до 10 см,,. Најчести бои се црна и темните нијанси на зелена, маслинеста, кафеава, розева и црвена. Се движат бавно, хранејќи се најмногу со алги. Нивни главни грабежливци се морските видри, одредени видови на јагули и некои други животни. Луѓето ги собираат морските ежови и нивните јајца ги употребуваат во исхраната.
கடல் முள்ளெலி (ஆங்கிலம்: Sea urchin)[1][2] என்பது சிறிய, கூர்மையான முட்கள் கொண்ட, கோளவடிவமுள்ள ஒரு கடல்வாழ் விலங்கினமாகும். இது தமிழில் கடல் மூரை, கடல் ஊமத்தை போன்ற பெயர்களாலும் அழைக்கப்படுகிறது. 'கடல் குக்கீகள்' (sand dollars) போன்று தங்களுடைய நெருங்கிய உறவினர்களோடு ஒட்டி கொண்டு வாழக்கூடிய இவைகள், முட்தோலித் தொகுதிக்குள் உள்ள 'எசினோய்டியா' (Echinoidea) வரிசையை சார்ந்தவையாகும்.[3] இவற்றின் உடலில் உள்ள முட்களுக்கு ‘மூராங்குச்சி’ என்ற பெயர் உண்டு. இந்த மூராங்குச்சிகளை சிலேட்டுப் பலகைகளில் எழுதுகோலாகப் பயன்படுத்த முடியும் கடற்கரை சிற்றூர்களைச் சேர்ந்த சிறுவர்கள் இதை பலகைகளில் எழுதப்பயன்படுத்துவர்.[4]
கடல் முள்ளெலி (ஆங்கிலம்: Sea urchin) என்பது சிறிய, கூர்மையான முட்கள் கொண்ட, கோளவடிவமுள்ள ஒரு கடல்வாழ் விலங்கினமாகும். இது தமிழில் கடல் மூரை, கடல் ஊமத்தை போன்ற பெயர்களாலும் அழைக்கப்படுகிறது. 'கடல் குக்கீகள்' (sand dollars) போன்று தங்களுடைய நெருங்கிய உறவினர்களோடு ஒட்டி கொண்டு வாழக்கூடிய இவைகள், முட்தோலித் தொகுதிக்குள் உள்ள 'எசினோய்டியா' (Echinoidea) வரிசையை சார்ந்தவையாகும். இவற்றின் உடலில் உள்ள முட்களுக்கு ‘மூராங்குச்சி’ என்ற பெயர் உண்டு. இந்த மூராங்குச்சிகளை சிலேட்டுப் பலகைகளில் எழுதுகோலாகப் பயன்படுத்த முடியும் கடற்கரை சிற்றூர்களைச் சேர்ந்த சிறுவர்கள் இதை பலகைகளில் எழுதப்பயன்படுத்துவர்.
_and_Echinometra_viridis_(Reef_Urchin_-_bottom).jpg)
