Glareola lactea Temminck 1820

Ar c'hlareell vihan (liester : glareelled bihan) a zo un evn, Glareola lactea an anv skiantel anezhañ.

Doareoù pennañ

Boued

Annez

Bevañ a ra al labous e gevred ha su Azia.

La perdiu de mar menuda (Glareola lactea) és un ocell de la família dels glareòlids (Glareolidae) que habita rius tranquils amb bancs de sorra de l'est de l'Afganistan, Pakistan, Índia, Sri Lanka, Birmània i oest d'Indoxina.

Referències

A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Perdiu de mar menuda

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Cwtiad-wennol bach (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: cwtiad-wenoliaid bach) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Glareola lactea; yr enw Saesneg arno yw Little pratincole. Mae'n perthyn i deulu'r Cwtiad-wenoliaid (Lladin: Glareolidae) sydd yn urdd y Charadriiformes.^[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn G. lactea, sef enw'r rhywogaeth.^[2]

Teulu

Mae'r cwtiad-wennol bach yn perthyn i deulu'r Cwtiad-wenoliaid (Lladin: Glareolidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Cwtiad-wennol adeinddu Glareola nordmanni Cwtiad-wennol Awstralia Stiltia isabella Cwtiad-wennol bach Glareola lactea Cwtiad-wennol dwyreiniol Glareola maldivarum Cwtiad-wennol Madagasgar Glareola ocularis Cwtiad-wennol torchog Glareola pratincola Rhedwr Burchell Cursorius rufus Rhedwr gwregysog Rhinoptilus cinctus Rhedwr India Cursorius coromandelicus Rhedwr Jerdon Rhinoptilus bitorquatus Rhedwr mygydog Rhinoptilus chalcopterus Rhedwr Temminck Cursorius temminckii Rhedwr torchog Rhinoptilus africanus Rhedwr y twyni Cursorius cursor

Gweler hefyd

• Rhestr Goch yr IUCN

Cyfeiriadau

Die Sandbrachschwalbe (Glareola lactea) ist ein Vogel aus der Unterfamilie der Brachschwalbenartigen (Glareolidae).^[1]

Sie kommt in Afghanistan, Pakistan, Indien, in Sri Lanka, Bangladesch und China, südlich über Myanmar bis Thailand, Laos und Kambodscha vor sowie als seltener Gast am Arabischen Golf und in Oman.

Der Lebensraum umfasst große Flüsse und Fließgewässer und freiliegende Sandbänke, felsige Inseln und Kiesbänke bis zu 1800 m Höhe über dem Meeresspiegel.^[2][3]

Beschreibung

Die Sandbrachschwalbe ist 15–19 cm groß und wiegt 37–44 g. Die Flügelspannweite beträgt 42–48 cm. Die Oberseite ist blass sandfarben grau, die Stirn braun, die Zügel schwarz. Bürzel und Schwanzbasis sind weiß mit schwarzer Endbinde. Der Schwanz ist leicht gespalten. Im Fluge sieht man einen weißen Spiegel auf den Handschwingen und schwärzliche Deckflügel.^[2][3]

Stimme

Der Ruf des Männchens wird als heiseres, undeutliches und kurzes “chirrrt” beschrieben.^[2]

Lebensweise

Die Nahrung besteht aus Käfern, Termiten, Fliegen einschließlich Zweiflüglern und Schnabelkerfen. Der Vogel ist dämmerungsaktiv und jagt in großen Schwärmen.

Die Brutzeit liegt zwischen Februar und April in Indien und Sri Lanka, zwischen März in Pakistan und April bis Mai in Laos.^[2]

Gefährdung

Der Sandbrachschwalbe gilt als nicht gefährdet (Least Concern).^[4]

Einzelnachweise

1. ↑ Avibase
2. ↑ ^{a b c d} Handbook of the Birds of the World
3. ↑ ^{a b} R. Grimmett, T. Inskipp: Birds of Northern India. Helm Field Guides, 2017, ISBN 978-0-7136-5167-6
4. ↑ IUCN Redlist

पानीगौंथली नेपालमा पाइने एक प्रकारको चराको नाम हो । यसलाई अङ्ग्रेजीमा स्मल प्राटिन्कोल (Small Pratincole) भनिन्छ । यो चरा विशेष गरि भारत, पश्चिम पाकिस्तान, बंगलादेश, बर्मा , लावस, कम्बोडिया, श्रीलंका र थाईल्याण्डमा पाइन्छ।

तस्वीर संग्रह

• गुँड

• 
• 
• 
• 

यो पनि हेर्नुहोस्

सन्दर्भ सामग्रीहरू

बाह्य लिङ्कहरू

சின்னத்தோல் குருவியானது ( pratincole ) குடும்பத்தை சார்ந்த ஒரு கரையோரப் பறவையாகும்.

பெயர்கள்

தமிழில் :சின்னத்தோல் குருவி

ஆங்கிலப்பெயர் :Small Pratincola

அறிவியல் பெயர் : Glareola lactea

உடலமைப்பு

17 செ.மீ. இதன் மார்பு வெளிர் பழுப்பாகவும் வயிறு வெண்மையாகவும் இருக்கும். அலகில் அடியிலிருந்து கண்வரை செல்லும் கருப்புப்பட்டை கொண்டது.

காணப்படும் பகுதிகள்

மணல் திட்டுக்கள் கொண்ட அகன்ற ஆற்றுப் படுகைகளில் பெரும் எண்ணிக்கையில் காணப்படும் இது கடற்கரை சார்ந்த மணல் பாங்கான பகுதிகளிலும் திரியும். திருச்சியை அடுத்த கொள்ளிடம் காவேரி, ஆகியவற்றிலும், பாலாற்றிலும் நீர் வற்றும் சமயத்தில் ஆயிரக் கணக்கில் காணலாம்.

உணவு

பறக்கும் பூச்சிகள் கறையான், தத்துக்கிளி ஆகியன முக்கிய உணவு இருட்டும் வரை மாலை நேரங்களில் வௌவாலைப் போல அப்படியும் இப்படியுமாகத் திரும்பித் திரும்பிப் பறந்து பறக்கும் பூச்சிகளை வேட்டையாடும்.

இனப்பெருக்கம்

பிப்ரவரி முதல் ஏப்ரல் முடிய ஆற்றில் மணல்பரப்பில் நீரருகே பலவும் குழுவாக ஆற்று ஆலாக்கள் இனப் பெருக்கம் செய்யும் பகுதிகளில் 2 முட்டைகள் இடும். முட்டைகள் மணல் நிறத்தோடு ஒத்துப் போவதால் கண்டு கொள்வது கடினம். அடைகாக்கும் பறவைகள் முட்டைகளிலிருக்கும் இடம் செல்பவர்களை இறக்கை ஒடிந்து விட்டதைப்போலத் தத்தித் தடுமாறி திசை திருப்பப் பார்க்கும். கூட்டமாக டிரிடிரி டிட் டிரிடிரி டிட் எனக் கத்தியபடி தலைக்குமேல் பறந்து தங்கள் எதிர்ப்பை வெளிப்படுத்தும். ^{[2] [3]}

• Small Pratincole - Nest

• 
• 
• 
• 

மேற்கோள்கள்

1. ↑ "Glareola lactea". பன்னாட்டு இயற்கைப் பாதுகாப்புச் சங்கத்தின் செம்பட்டியல் பதிப்பு 2013.2. பன்னாட்டு இயற்கைப் பாதுகாப்புச் சங்கம் (2012). பார்த்த நாள் 26 November 2013.
2. ↑ "Small_pratincole சின்னத்தோல் குருவி". பார்த்த நாள் 29 செப்டம்பர் 2017.
3. ↑ தமிழ்நாட்டுப் பறவைகள் முனைவர் க.ரத்னம்-மெய்யப்பன் பதிப்பகம்,பக்கம் எண்:57

The small pratincole, little pratincole, or small Indian pratincole (Glareola lactea), is a small wader in the pratincole family, Glareolidae.

Distribution

The small pratincole is a resident breeder in India, Western Pakistan, Bangladesh, Burma, Laos, Cambodia, Sri Lanka and Thailand. It breeds from December to March on gravel or sand banks near rivers and lakes, laying 2-4 eggs in a ground scrape. Breeding areas include small areas in northern Karnataka (manvi district raichur.(and along the Hemavathi River^[2]) and northern Kerala near Kannur.

This species is only 16.5-18.5 cm in length, with a 42–48 cm wingspan. Because of its small size, the small pratincole can be briefly confused in flight with swifts or swallows.

Description

This bird has short legs, long pointed wings and a short tail. Its short bill is an adaptation to aerial feeding. On the ground, it looks mainly pale grey (hence lactea, milky). The crown of the head is brown.

The wings are grey above with black primaries and black and white bars at the rear edge of the inner flight feathers. The underwings are mainly black. The tail is white with a black terminal triangle. The belly is white.

Ecology

The most unusual feature of the pratincoles is that although classed as waders they typically hunt their insect prey on the wing like swallows, although they can also feed on the ground.

The small pratincole is a species of open country, and is often seen near water in the evening, hawking for insects.

• 

  Small Pratincole - Nest

• 

  Small pratincole - chick

• 

  In the Bundala National Park, Sri Lanka

• 

  Small pratincole in Gajoldoba Wetlands

References

Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Small_pratincole&oldid=1151854468"

La Hela glareolo aŭ Malgranda glareolo (Glareola lactea), estas eta vadbirdo de la familio de glareoloj nome Glareoledoj el la ordo de Karadrioformaj.

La hela glareolo estas loĝanta birdo kiu reproduktiĝas en Barato, okcidenta Pakistano kaj sudorienta Azio. Ĝi reproduktiĝas en ŝtonetaj aŭ sablaj bordoj de riveroj, kie la ino demetas 2-4 ovojn en grunda truo. Reproduktaj zonoj inkludas etajn regionojn de norda Karnataka kaj norda Kerala ĉe Kannur.

Aspekto

Tiu specio estas nur 165-185 cm longa, kun enverguro de 150-160 cm. Pro ties malgrando la hela glareolo konfuziĝas dumfluge iome kun hirundoj aŭ hirundinidae.

Temas pri vadbirdo de tre specifa konturo. La Hela glareolo havas mallongajn krurojn, longajn pintajn flugilojn kaj mallongajn forkoformajn vostojn. Ili havas mallongajn bekojn kio estas adaptiĝo al aera manĝado; pli precize la beko estas mallonga, dika ĉebaze kaj meze kaj tre akrapinta subenkurvita; krome ĝi estas nigra, kaj iomete ruĝa en komenco de ambaŭ makzeloj. La kapo, dorso kaj la flugiloj estas grizaj. La ventro kaj la pugo estas blankaj. La gorĝo kaj iome la brusto havas foje flavecajn nuancojn. Videblas nigra strieto el la beko ĝis la nigra okulo. La kruroj estas nigrecaj. Surgrunde tiu birdo estas gracie preskaŭ unukolora helgriza; de tie la nomo kaj ankaŭ la scienca latinlingva nomo (lactea, lakta).

La flugiloj estas grizaj supre kun nigraj pintoj kaj nigroblankaj strietoj en malantaŭa bordo; sube estas ĉefe nigraj. La vosto estas blanka kun nigra fina trianglo.

Kutimoj

Ties plej nekutima eco inter birdoj klasitaj kiel vadbirdoj estas ke ili ĉasas ties predojn inter insektoj dumfluge kiel hirundedoj, kvankam ili povas manĝi ankaŭ surplanke per rapida kurado. Ties mallongaj bekoj estas adaptiĝo al aera manĝado.

La ino demetas 2-4 ovojn en grunda truo.

Tiuj estas birdoj de maferma kamparo kaj estas vidataj ofte apud akvo vespere gvatantaj insektojn.

Referencoj

• BirdLife International (2004). Glareola lactea. Internacia Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj, eldono de 2006. IUCN 2006. Elŝutita 12 May 2006.

La canastera chica (Glareola lactea)^[2]​ es una especie de ave Charadriiforme de la familia Glareolidae que vive en el sur de Asia.

La canastera chica es un ave sedentaria que habita en el este de Afganistán, la India, Pakistán y la península Indochina. Se reproduce desde diciembre a marzo sobre costas arenosas o pedregosas de ríos, pone de 2 a 4 huevos en una depresión en el suelo. Las zonas de reproducción comprenden pequeñas áreas en el norte de Karnataka (a la vera del río Hemavathi^[3]​) y el norte de Kerala cerca de Kannur.

Descripción

Esta especie mide de 16,5 a 18,5 cm en longitud, con una envergadura de alas de 15–16 cm. A causa de su tamaño reducido, la canastera chica puede ser confundida en vuelo con los vencejos o las golondrinas.

Sus patas son cortas, sus alas largas y puntiagudas y su cola corta. Su pico corto es una adaptación a la alimentación en vuelo. Sobre el terreno, su plumaje es principalmente grisáceo pálido (de ahí la denominación lactea, lechosa). Su píleo es castaño.

Las alas son grises en su parte superior, con plumas primarias negras y franjas negras y blancas en el flanco posterior de las plumas de vuelo interiores. La parte inferior de las plumas es negra. Su cola es blanca con un triángulo final negro. Su vientre es blanco.

Es de notar que si bien a las glareolas se las clasifica como aves limícolas, por lo general estas aves cazan insectos al vuelo, de manera similar a las golondrinas, aunque también se pueden alimentar cuando están posadas en tierra.

• Nido de canastera chica

• En Purbasthali, distrito de Bardhaman, Bengala Occidental, India.

• En Jayanti en el Parque nacional de Buxa, distrito de Jalpaiguri, Bengala Occidental, India.

Referencias

Glareola lactea Glareola generoko animalia da. Hegaztien barruko Glareolidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Glareola
• Glareolidae

Pikkupääskykahlaaja (Glareola lactea) on eteläaasialainen rantalintu. Sen esiintymisalue ulottuu itäisestä Afganistanista ja Pakistanista Intiaan, Sri Lankaan ja Bangladeshiin, ja sieltä Etelä-Kiinaan, Myanmariin, Thaimaahan, Laosiin ja Kambodžaaan. Lajin holotyypin kuvaili Temminck Bengalista vuonna 1820.^[2] Muista kahlaajista poiketen pikkupääskykahlaaja pyydystää myös lentäviä hyönteisiä.

Lähteet

Glareola lactea

La Glaréole lactée (Glareola lactea) est une espèce d'oiseaux limicoles de la famille des Glareolidae.

Description

La glaréole lactée a, de la tête à la queue, une longueur de 17 à 19 cm^[1]. Cet oiseau à la queue fourchue attrape les insectes en vol.

Répartition

Cet oiseau vit en Asie du Sud et dans le nord de l'Asie du Sud-Est.

Notes et références

La pernice di mare minore (Glareola lactea, Temmick 1820) è un piccolo caradriiforme della famiglia delle pernici di mare (glareolidae).

Si trova in India, Pakistan occidentale e sudest Asia. Nidifica nella ghiaia o nei banchi di sabbia dei fiumi, deponendo 2-4 uova.

Questa specie è 16,5-18,5 cm in lunghezza, con un'apertura alare di 15–16 cm. A causa della sua piccola taglia, può essere confuso, in volo, con i rondoni o le rondini.

Questo uccello ha zampe corte, lunghe ali appuntite e coda corta. Il suo becco corto è un adattamento per il nutrimento in volo. Sul terreno appare di color grigio chiaro (da cui lactea, lattea). La cresta è marrone.

Le ali sono grigie in alto con righe nere e righe bianche e nere all'estremità delle piume interne. Le sottoali sono nere. L'addome è bianco.

La sua caratteristica più insolita è che, seppur classificato come trampoliere, esso caccia la sua preda in volo come la rondine, sebbene esso possa cibarsi sul terreno.

È una specie da aperta campagna, e si può vedere spesso vicino all'acqua di sera, a caccia di insetti.

Bibliografia

• (EN) BirdLife International 2008, Glareola lactea, su IUCN Red List of Threatened Species, Versione 2020.2, IUCN, 2020.

Burung Kedidi Padang Kecil adalah sejenis burung randuk yang boleh didapati di India, barat Pakistan dan Asia Tenggara. Nama sainsnya ialah Glareola lactea.

Ciri-ciri

Burung Kedidi Padang Kecil ialah haiwan yang tergolong dalam golongan benda hidup bertulang belakang (vertebrata). Burung Kedidi Padang Kecil ialah haiwan berdarah panas, mempunyai sayap dan badan yang dilitupi bulu pelepah. Paruh Burung Kedidi Padang Kecil tidak bergigi.

Makanan

Burung Kedidi Padang Kecil memakan serangga.

Pembiakan

Burung Kedidi Padang Kecil membiak dengan bertelur 2-4 biji. Telur Burung Kedidi Padang Kecil bercangkerang keras.

Rujukan

• BirdLife International (2004). Glareola lactea. Senarai Merah Spesies Terancam IUCN 2006. IUCN 2006. www.iucnredlist.org. Dicapai pada 12 Mei 2006.

Senarai burung A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z

Vogels

De kleine vorkstaartplevier (Glareola lactea) is een vogel uit de familie van vorkstaartplevieren (Glareolidae).

Verspreiding en leefgebied

Deze soort komt voor van Afghanistan tot Cambodja.

Externe link

• Avibase

Bronnen, noten en/of referenties

Mindre vadarsvala^[2] (Glareola lactea) är en sydasiatisk fågel i familjen vadarsvalor inom ordningen vadarfåglar.^[3]

Utseende

Mindre vadarsvala är som namnet avslöjar en liten vadarsvala, med en kroppslängd på endast 16-19 centimeter. Den är vidare karakteristiskt sandgrå och har till skillnad från flera andra vadarsvalor tvärt avskuren eller endast svagt kluven stjärt. I flykten syns en vit vingpanel över armpennorna, svarta handpennor och bakkant på armpennorna, grå täckare samt svart ändband på den vita stjärten. I häckningsdräkt har den svart tygel och är gulbrun på strupen, utanför häckningstid streckad.^[4]

• 
• 
• 

Utbredning och systematik

Mindre vadarsvala förekommer från östra Afghanistan och Pakistan genom Indien, Sri Lanka och Bangladesh till södra Kina (södra Yunnan) och därifrån sydost genom Myanmar till Thailand, Laos och Kambodja.^[5] Den förekommer även vintertid i Oman mellan början av november och slutet av februari.^[6] Tillfälligt har den observerats i Bahrain, Iran, Qatar, Förenade Arabemiraten och Jemen i Mellanöstern samt i Malaysia, Singapore och Vietnam i Sydostasien.^[6][1] Den behandlas som monotypisk, det vill säga att den inte delas in i några underarter.

Levnadssätt

Fågeln trivs vid stora floder och sjöar med sand- eller klapperstensstränder.^[4] Den livnär sig av skalbaggar, termiter, flugor och andra insekter som den fångar i skymning och gryning, flygande i flockar.^[5] Den lägger två till fyra ägg i en uppskrapad grop, februari till april i Indien och Sri Lanka, från mars i Pakistan och april-maj i Laos.^[5]

Status och hot

Artens population har inte uppskattats och dess populationstrend är okänd, men utbredningsområdet är relativt stort. Internationella naturvårdsunionen IUCN anser inte att den är hotad och placerar den därför i kategorin livskraftig.^[1] Världspopulationen uppskattas till mellan 10.000 och 100.000 individer.^[5]

Referenser

1. ^ [a b c] Birdlife International 2012 Glareola lactea Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2018) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2018-02-14
3. ^ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2015) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2015 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2015-08-11
4. ^ [a b] Grimmett, R.; Inskipp,C. & Inskipp, T. 1999. Birds of the Indian Subcontinent. Oxford University Press
5. ^ [a b c d] Maclean, G.L. & Kirwan, G.M. (2018). Little Pratincole (Glareola lactea). I: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. (hämtad från https://www.hbw.com/node/53791 19 september 2018).
6. ^ [a b] Mitchell, Dominic (2017). Birds of Europe, North Africa and the Middle East : An Annotated Checklist (första). Barcelona: Lynx Edicions. sid. 192. ISBN 978-84-941892-9-6

Externa länkar

• Wikimedia Commons har media som rör mindre vadarsvala.
  Bilder & media
• Wikispecies har information om Glareola lactea.
  Artförteckning
• Bilder och filmer på Internet Bird Collection
• Läten på xeno-canto.org

Glareola lactea là một loài chim trong họ Glareolidae.^[2]

Hình ảnh

• 
• 
• 
• 
• 

Chú thích

Tham khảo

• Dữ liệu liên quan tới Glareola lactea tại Wikispecies

二名法 Glareola lactea
(Temminck)^[1]

灰燕鸻（学名：Glareola lactea）为燕鸻科燕鸻属的鸟类。在中国大陆，分布于云南等地。该物种的模式产地在孟加拉国。^[1]

参考文献

这是一篇鴴形目相關小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。

取自“https://zh.wikipedia.org/w/index.php?title=灰燕鸻&oldid=48833478”