Linzang pręgowany[4] (Prionodon linsang) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny linzangów (Prionodontinae) w rodzinie wiwerowatych (Viverridae).
Zasięg występowania
Linzang pręgowany występuje w zależności od podgatunku[2]:
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy opisał w 1821 roku przyrodnik i oficer brytyjski Thomas Hardwicke nadając mu nazwę Viverra linsang[5]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Hardwicke wskazał Malakkę w Malezji[5].
Etymologia
-
Prionodon: gr. πριων priōn, πριονος prionos „piła”; οδους odous, οδων odōn „ząb”[6]
-
linsang: jaw. nazwa Linsang dla tego zwierzęcia[7].
-
gracilis: łac. gracilis lub gracilus „smukły, elegancki, szczupły”[8].
Charakterystyka
Smukłe, beżowe, pasiaste zwierzę o małej głowie i spiczastym pyszczku. Długość ciała wynosi 37,9–45 cm, długość ogona 33–37,5 cm; masa ciała 590–800 g[2].
Żyje w lasach, aktywny nocą, zjada drobne kręgowce, larwy i owady.
Ciąża trwa dwa miesiące, rodzą się zazwyczaj dwa młode.
Przypisy
-
↑ Prionodon linsang, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
-
↑ a b c P. Gaubert: Family Prionodontidae (Linsangs). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 172. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.)
-
↑ J.W. Duckworth, J. Mathai, W. Chutipong, J. Brodie & A. Wilting 2016, Prionodon linsang [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018 [online], wersja 2018-1 [dostęp 2018-07-13] (ang.).
-
↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 141. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)
-
↑ a b T. Hardwicke. Descriptions of the Wild Dog of Sumatra, a new Species of Viverra, and a new Species of Pheasant. „Transactions of the Linnean Society of London”. 13, s. 236, ryc. 24, 1822 (ang.).
-
↑ Palmer 1904 ↓, s. 562.
-
↑ Palmer 1904 ↓, s. 378.
-
↑ Jobling 2018 ↓, s. gracilis.
Bibliografia
-
T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904 (ang.).
- J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2018. [dostęp 2018-07-13]. (ang.)
