Balizuar obrożny[3], balizuar (Arctonyx collaris) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych, występujący w Chinach, na Półwyspie Indochińskim, w północno-wschodnich Indiach i na Sumatrze. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Arctonyx F. Cuvier, 1825.
Arctonyx collaris F. Cuvier, 1825
Wyróżnia się 6 podgatunków balizuara[4][3]:
Zwierzę podobne do borsuka z nieco dłuższymi nogami i większym, ruchliwym nosem. Charakterystyczne białe uszy, ogon i biała plama na gardle. Grzbiet szary, żółtawy lub czarny. Długość ciała 55-70 cm, długość ogona 12-17 cm, masa ciała 7-14 kg.
Prowadzi nocny tryb życia. Żyje pojedynczo lub w parach, W dzień śpi zazwyczaj w norze wykopanej przez siebie. Jego dieta jest bardzo różnorodna. Żywi się roślinnością, grzybami, owocami, a także zwierzętami, zarówno kręgowcami jak i bezkręgowcami. Od listopada zapada w sen zimowy trwający do lutego-marca.
Samica rodzi 1-7 młodych po trwającej 7-8 miesięcy ciąży. Małe rodzą się ślepe, oczy otwierają po 45 dniach, po 1,5 – 2 latach osiągają dojrzałość płciową.
Balizuar obrożny, balizuar (Arctonyx collaris) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych, występujący w Chinach, na Półwyspie Indochińskim, w północno-wschodnich Indiach i na Sumatrze. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Arctonyx F. Cuvier, 1825.