Multimedia w Wikimedia Commons Pawężnica rudawa (Peltigera rufescens (Weiss) Humb.) – gatunek grzybów z rodziny pawężnicowatych (Peltigeraceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Peltigera, Peltigeraceae, Peltigerales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisany został w 1770 r. przez Weissa w randze odmiany jako Lichen caninus var. rufescens. Do rangi odrębnego gatunku podniósł go Humboldt w 1793 r.
Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].
Duża listkowata, mniej więcej okrągława w zarysie plecha osiągająca szerokość 5-15 cm. Składa się z wielu spłaszczonych i wydłużonych odcinków o szerokości do 1 cm i długości do 5 cm. Dzielą się one dychotomicznie i mają zaokrąglone końce i podwinięte do góry brzegi. Powierzchnia górna ma barwę szarawą lub brązowawą, w stanie suchym czarniawą, w stanie mokrym zielonawą, jest gładka, matowa, często biało oprószona. Brak urwistków i izydiów. Dolna powierzchnia ma barwę od kremowej do jasnobrązowej i brązowe żyłki[4]. Charakterystyczną cechą jest występowanie na niej ciemnych i rozgałęzionych chwytników[5]. Rdzeń plechy jest biały, zbudowany z luźno splątanych strzępek grzyba. Fotobiontem są glony z rodzaju Nostoc. Reakcje barwne porostów: wszystkie negatywne[4].
Apotecja powstają dość często na górnej powierzchni zagiętych końców. Są czerwonobrązowe i siodełkowato wygięte i mają średnicę do 5 mm . Powstają w nich kilkukomórkowe o wrzecionowatym kształcie, bezbarwne, igiełkowate i bardzo wydłużone askospory o rozmiarach 30-70 × 3-5 μm. W jednym worku powstaje po 8 askospor. Mają przegrody poprzeczne[4].
Gatunek kosmopolityczny, występujący niemal na wszystkich kontynentach. Nie występuje tylko na Antarktydzie, ale występuje na należących do Antarktyki wyspach Orkady Południowe i Szetlandy Południowe. Występuje także na wielu innych wyspach na całym świecie. Na półkuli północnej północna granica zasięgu sięga po północne wybrzeża Grenlandii i wyspy Svalbard[6].
W Polsce występuje na obszarze całego kraju. Rośnie na ziemi, głównie na otwartych, dobrze oświetlonych terenach, rzadziej w lesie, czasami także na siedliskach antropogenicznych[2]. Jest dość częsta i nie znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski[7][5]. W Polsce był gatunkiem ściśle chronionym[8], od 9 października 2014 r. został wykreślony z listy gatunków porostów chronionych[9].
Pawężnica rudawa (Peltigera rufescens (Weiss) Humb.) – gatunek grzybów z rodziny pawężnicowatych (Peltigeraceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów.
