Chelonoidis becki is een schildpad uit de familie landschildpadden (Testudinidae). Chelonoidis becki komt voor als endemische diersoort op de Galapagoseilanden (Ecuador, Zuid-Amerika) op het eiland Isabela en daar alleen rond de vulkaan Wolf. Het leefgebied bestaat uit ruige berghellingen met plaatselijk dicht struikgewas.
De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Charles Rothschild in 1901. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Testudo becki gebruikt. Chelonoidis becki was lange tijd een ondersoort van de galapagosreuzenschildpad (Chelonoidis nigra), maar sinds het DNA-onderzoek een belangrijke plaats heeft binnen het systematisch onderzoek wordt hij (weer) als een aparte soort beschouwd. Vroeger werd de soort ook wel tot het geslacht Geochelone gerekend. Hierdoor wordt in de literatuur vaak een verouderde wetenschappelijke naam vermeld.[2]
De schildpad bereikt een maximale schildlengte tot 105 centimeter. De kleur van het schild is bruin, de kop en poten zijn grijs van kleur.[3]
Chelonoidis becki is een schildpad uit de familie landschildpadden (Testudinidae). Chelonoidis becki komt voor als endemische diersoort op de Galapagoseilanden (Ecuador, Zuid-Amerika) op het eiland Isabela en daar alleen rond de vulkaan Wolf. Het leefgebied bestaat uit ruige berghellingen met plaatselijk dicht struikgewas.
