Muchomor narcyzowy (Amanita gemmata (Fr.) Bertill.) – gatunek grzybów należący do rodziny muchomorowatych (Amanitaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji: Amanita, Amanitaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi (według Index Fungorum)[1].
Po raz pierwszy opisany został w 1838 r. przez E. M. Friesa jako Agaricus gemmatus, później przez różnych badaczy zaliczany był do różnych rodzajów. Posiada ponad 30 synonimów nazwy naukowej[2]. Za prawidłową uznaje się diagnozę Bertillona, który w 1866 r. zaliczył go do rodzaju Amanita[1].
Nazwę polską nadali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1968 r[3].
Średnica do 11 cm, za młodu półkolisty, później łukowaty, na koniec niemal płaski. Brzegi kapelusza prążkowane, skórka słomkowożółta, cytrynowa, ochrowożółta pokryta zazwyczaj białawymi łatkami. Na starość blednie[4]. Białe łatki na kapeluszu łatwo zmywane są przez deszcz,często więc ich brak[5].
Białe, gęsto ustawione, nieprzyrośnięte do trzonu[4].
Wysokość do 14 cm, grubość do 2 cm, biały lub żółtawy, zazwyczaj pokryty odstającymi, białymi łuseczkami. Na młodych okazach występuje pierścień wąski, biały, na starszych zanika. Bulwa w nasadzie trzonu okryta przyrośniętą pochwą[4].
Biały, o łagodnym smaku i słabym zapachu[4].
Wysyp zarodników biały. Zarodniki szerokoelipsoidalne, gładkie, o rozmiarach 8-13 × 6,5-9 μm. Podstawki 4-zarodnikowe bez sprzążek. Strzępki grzybni mają grubość 2-8 μm[5].
Występuje w Ameryce Północnej, Europie i Japonii[6], oraz w Chinach[7]. W pismiennictwie naukowym opisano wiele jego stanowisk na terenie Polski, ale częstość występowania i rozprzestrzenienie tego gatunku nie są dokładnie znane[3].
Rośnie w lasach liściastych, iglastych i mieszanych od czerwca do listopada, na ziemi, zwykle pojedynczo i na glebach kwaśnych, piaszczystych[3]. Gatunek ciepłolubny, w Polsce dość rzadki, bardziej pospolity na południu Europy[8].
Grzyb mikoryzowy[3]. Grzyb trujący dla człowieka. Zawiera muscymol i kwas ibotenowy[9]. Objawy zatrucia pojawiają się w ciągu trzech godzin od spożycia grzyba. Są to: halucynacje wzrokowe, nudności , wymioty, ból brzucha, biegunka, nieregularne i wolne bicie serca oraz pobudzenie. W ciężkich przypadkach następuje śpiączka, drgawki, a nawet śmierć. Ciężkie zatrucia tym grzybem są jednak bardzo rzadkie[10].
.JPG)
Muchomor narcyzowy (Amanita gemmata (Fr.) Bertill.) – gatunek grzybów należący do rodziny muchomorowatych (Amanitaceae).
.JPG)
