Salvia albimaculata Hedge & Hub.-Mor.

Systematyka^[1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad Euphyllophyta Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd jasnotowce Rodzina jasnotowate Rodzaj szałwia Gatunek szałwia biało plamkowana Nazwa systematyczna Salvia albimaculata Hedge & Huber-Morath
Notes Roy. Bot. Gard. Edinburgh 22: 174. 1957

Szałwia biało plamkowana (Salvia albimaculata) – gatunek byliny z rodziny jasnotowatych. Występuje w Turcji. Po raz pierwszy została zebrana w 1845, ale błędnie zaklasyfikowano ją jako Salvia potentifolia. Dopiero w 1948 została wyodrębniona jako nowy gatunek. Endemit.

Zasięg występowania

W naturze występuje na łagodnych, kredowych stokach kanionu rzeki Göks na obszarze Ermenek, gdzie jest dość pospolita.

Morfologia

Pokrój

Niskie, kopulaste i rozłożyste kępy wysokości około 30 cm i szerokości do 90 cm.

Liście

Pierzasto złożone, składające się z listków.

Kwiaty

Duże, do 4 cm długości, atramentowopurpurowe z wielkimi białymi plamami na dolnej wardze, są najbardziej chcarakterystyczną cechą tego gatunku.

Zagrożenie i ochrona

Jako endemit ma status "R" – rzadki.

Zastosowanie i uprawa

Roślina ozdobna. Została introdukowana w 1984 i szybko stała się popularna wśród ogrodników. Dość łatwa w uprawie w umiarkowanym klimacie. Wymaga przepuszczalnych, piaszczystych gleb na glinach, otwartych, słonecznych miejsc oraz suchych zim. W obszarach z dużą ilością opadów w zimie szałwia ta najlepiej rośnie w zimnych szklarniach. Rozmnażanie: na wiosnę z nasion, lub z sadzonek pobieranych latem.

Przypisy

Bibliografia

• Janet Marinelli: Wielka encyklopedia roślin. Warszawa: Świat Książki, 2006. ISBN 83-7391-888-4.