Epine Vinette De Thunberg

Odmiana 'Atropurpurea'

Berberys Thunberga 'Aurea'

Odmiana 'Atropurpurea'

Owoce

Berberys Thunberga (Berberis thunbergii DC.) – gatunek krzewu z rodziny berberysowatych (Berberidacea Juss.). Pochodzi z Japonii. W Polsce nie występuje w środowisku naturalnym, jest uprawiany jako roślina ozdobna w wielu odmianach.

Morfologia

Pokrój

Silnie rozgałęziający się, ciernisty i gęsty krzew, osiągający wysokość do 1,5 m. Ma pokrój różny u różnych odmian.

Liście

Liście całobrzegie, owalne, opadające na zimę. Zależnie od odmiany mogą mieć kolor zielony, żółty, czerwony (istnieje wiele odmian o całej gamie pośrednich kolorów). Jesienią przed opadnięciem liście przebarwiają się na różne odcienie koloru żółtego, pomarańczowego, czerwonego.

Kwiaty

Drobne, żółte kwiaty w gronach, przyjemnie pachnące. Pręciki i słupki dojrzewają równocześnie. Kwiaty nie są głównym elementem ozdobnym berberysu, jednak w okresie kwitnienia roślina jest jeszcze ładniejsza. Jest owadopylny, ale może być też samopylny. Okres kwitnienia V – VI.

Owoc

Podłużna, jagoda o różnych odcieniach czerwonego koloru (zależnie od odmiany). Owoce mają duże walory dekoracyjne, tym bardziej, ze utrzymują się na roślinie przez całą zimę. W zimie są chętnie zjadane przez ptaki.

Zastosowanie

Roślina ozdobna

Walorami ozdobnymi berberysu Thunberga są barwne liście i owoce oraz gęsty pokrój krzewu. Bardzo dobrze wygląda w zestawieniu z drzewami i drzewami iglastymi oraz pojedynczo w ogródkach skalnych. Sadzony jest jako roślina ozdobna w ogródkach i parkach. Nadaje się także na żywopłoty, które są nie tylko gęste i efektowne, ale i bardzo trudne do sforsowania z powodu cierni.

Uprawa

Berberys Thunberga jest bardzo odporny na mróz i nie ma specjalnych wymagań co do gleby – rośnie prawie w każdych warunkach. Jest mało wrażliwy na zasolenie gleby, dobrze znosi zanieczyszczenia powietrza. Bardzo dobrze znosi cięcie. W celu zagęszczenia krzewu konieczne jest coroczne przycinanie, co kilka lat krzew należy odmłodzić całkowicie usuwając stare pędy. W celu uzyskania obfitego owocowania, konieczne jest sadzenie koło siebie co najmniej kilku krzewów. Gatunek jest mało podatny na choroby i szkodniki.

Zmienność

Wybrane kultywary:

• 'Atropurpurea' – jedna z najczęściej sadzonych odmian. Pokrój kopulasty, liście purpuroczerwone. W miejscach cienistych liście są mniej ozdobne – bardziej zielone, w miejscach nasłonecznionych są intensywniej wybarwione. Rośnie wolniej od innych odmian^[2].
• 'Atropurpurea Nana' – odmiana o liściach purpurowo-brązowych, jesienią przebarwiających się na kolor szkarłatny. Rośnie wolno i dorasta do ok. 60 cm, przy szerokości ok. 1 m.
• 'Aurea' – jedna z najładniejszych odmian berberysu. Ma intensywnie żółte liście, świetnie się prezentuje niemal na każdym tle. Niestety ma duże wymagania co do światła – musi rosnąć w miejscu nasłonecznionym, jednak nieco przesłoniętym, gdyż w pełnym słońcu jej liście ulegają oparzeniu. Osiąga wysokość do 1 m, jednak po długim czasie, gdyż rośnie bardzo wolno.
• 'Bagatelle' – mały krzew (do 40 cm wysokości i 60 cm szerokości), o brązowoczerwonych liściach, które jesienią przebarwiają się na kolor szkarłatny. Roślina o zwartym płaskokulistym pokroju, złożonym z ułożonych gęsto purpurobrązowych pędów. Młode, rozwijające się wiosną liście i przyrosty są koloru różowoczerwonego, jesienią liście przebarwiają się na czerwono i pomarańczowoczerwono.
• 'Bonanza Gold' – odmiana o złotożółtych liściach, podobna do „Aurea”, ale bardziej odporna na oparzenia słoneczne liści.
• 'Coronita' – ma wzniesiony pokrój i liście czerwone z kontrastującym zielonożółtym obrzeżeniem.
• 'Erecta' – odmiana o jasnozielonych liściach, przebarwiających się jesienią na purpurowo. Osiąga wysokość 1,5 m.
• 'Golden Ring' – ma ciekawe, purpurowoczerwone liście z żółtym obrzeżem.
• 'Green Carpet' – pędy długie i zwisające, korona wyrasta do wysokości 1 m, przy szerokości 1,5 m. Liście jasnozielone, przebarwiające się jesienią na kolor szkarłatny.
• 'Harlequin' – liście czerwone, nakrapiane różnokolorowymi plamkami. Wysokość krzewu do 2 m.
• 'Hellmond Pillar' – ma wzniesione pędy. Młodsze liście są ciemnoczerwone, starsze zielone.
• 'Kelleriis' – liście zielone z intensywnie białymi plamami. Wysokość krzewu do 2 m.
• 'Kobold' – liście ciemnozielone, lśniące, jesienią przebarwiają się na kolor szkarłatny. Niski krzew (do 0,5 m).
• 'Red Chief' – pędy przewieszające się, osiąga 2 m wysokości i 2 m szerokości. Liście purpurowobrązowe, jesienią stają się jaskrawoczerwone.
• 'Red Pillar' – krzew o wąskim pokroju i wyprostowanych pędach, wysokości do 1,5 m. Liście czerwone górą, na dolnej stronie zielone.
• 'Rose Glow' – rozłożysty krzew o wysokości do 2 m. Liście czerwone, nakrapiane licznymi białymi i szarymi plamkami.

Przypisy

Bibliografia

1. Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.
2. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
3. Katalog roślin II. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni, Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5.