Wiechlina styryjska, wyklina styryjska[3] (Poa stiriaca Fritsch & Hayek) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych (Poaceae (R. Br.) Barnh.).
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje w Austrii, na Węgrzech, w Polsce, na Słowacji, w Rumunii i Słowenii[4]. W Polsce rośnie tylko na kilkunastu stanowiskach w Pieninach i jednym w Beskidzie Sądeckim. Stanowiska w Pieninach: Masyw Trzech Koron, Sokolica, Facimiech, Podskalnia Góra, Cyrlowa Skałka, Macelowa Góra, Łaźne Skały. W Beskidzie Sądeckim rośnie w rezerwacie przyrody Kłodne nad Dunajcem[5].
Morfologia
-
Łodyga
- Wyprostowane źdźbło do 70 cm wysokości[5].
- Liście
-
Pochwy liściowe i blaszki pokryte krótkimi włoskami. Języczek liściowy zaokrąglony, długości 1-2 mm. Liście pędów płonnych sinozielone, włosowate, do 50 cm długości[5].
- Kwiaty
- Zebrane po 4-6 w wydłużone kłoski, te z kolei zebrane w rozpierzchłą wiechę długości 7-11 cm[5].
- Owoce
-
Ziarniaki.
Biologia i ekologia
Bylina, hemikryptofit. Rośnie w prześwietlonych lasach, na stromych stokach. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Liczba chromosomów 2n = 14[5]. Gatunek charakterystyczny zespołu Carici albae-Fagetum[6].
Zagrożenia i ochrona
Gatunek umieszczony w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin w kategorii VU (narażony)[7]. Tę samą kategorię posiada na polskiej czerwonej liście[8].
Gatunek nie jest w Polsce bezpośrednio zagrożony, niemal wszystkie stanowiska pienińskie znajdują się bowiem w obrębie Pienińskiego Parku Narodowego, a stanowisko w Beskidzie Sądeckim w obrębie rezerwatu przyrody. Zagrażają mu jednak naturalne zmiany w jego siedliskach, zwłaszcza zarastanie ich przez las. Wskazane byłoby monitorowanie stanowisk[5].
Przypisy
-
↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2013-11-14].
-
↑ The Plant List. [dostęp 2017-03-25].
-
↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
-
↑ Poa stiriaca na Germplasm Resources Information Network [dostęp 2013-11-14]
-
↑ a b c d e f Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
-
↑ WładysławW. Matuszkiewicz WładysławW., Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059 .
-
↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
-
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
