Romaleon – rodzaj skorupiaków z infrarzędu krabów i rodziny Cancridae.
Kraby te mają karapaks o długości wynoszącej od 60 do 75% jego największej szerokości, o powierzchni z umiarkowanie mocno zaznaczonym podziałem na regiony, które mogą być ziarenkowane lub wyposażone w poprzeczne listewki. Krawędź frontalna lekko wystaje przed orbitalne, a łączna długość tych krawędzi wynosi 29–44% największej szerokości karapaksu. Na krawędzi frontalnej znajduje się, włącznie z wewnętrznymi orbitalnymi, 5 kolców, z których środkowy wyrasta niżej niż pozostałe. Na regionie frontalnym znajduje się bruzda biegnąca przyosiowo. Po 9 ostrych, zakrzywionych ku przodowi i oddzielonych do nasady kolców znajduje się na obu krawędziach przednio-bocznych karapaksu. Wklęśnięte krawędzie tylno-boczne oraz prawie prosta krawędź tylna są obrzeżone, a te pierwsze mogą mieć po jednym kolcu. Szczypce cechuje wydłużony propodit z licznymi, skierowanymi dystalnie kolcami na górnej krawędzi oraz 4–6 ziarenkowanymi kilami na powierzchni zewnętrznej. Powierzchnie tnące obu palców szczypiec mają duże, tępe zęby. Na palcu nieruchomym znajdują się dwa ziarenkowane kile, a ruchomy ma na górnej powierzchni liczne, skierowane ku tyłowi kolce lub ostre ziarenka[1].
Takson ten wyróżnił w 1848 roku Johannes von Nepomuk F.X. Gistel[2]. J. Dale Nations klasyfikował go w 1975 jako podrodzaj w rodzaju Cancer[3]. Obecnie traktowany jest jako odrębny rodzaj, obejmujący 7 gatunków współczesnych[4][2][1]:
oraz 4 gatunki wymarłe[1]:
Najstarsze skamieniałości z tego rodzaju pochodzą ze środkowego miocenu i należą do R. dereki, R. sakamotoi i R. sanbonsugii[1].
Romaleon – rodzaj skorupiaków z infrarzędu krabów i rodziny Cancridae.