Pierścieniak koroniasty (Stropharia coronilla (Bull.) Quél.) – gatunek grzybów z rodziny pierścieniakowatych (Strophariaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Stropharia, Strophariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1791 r. Bulliard nadając mu nazwę Agaricus coronilla. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1872 r. Lucien Quélet[1].
Niektóre synonimy naukowe[2]:
Nazwę polską podali K. Zaleski, S. Domański. i E. Wojciechowski w 1948 r[3], jest ona tłumaczeniem nazwy łacińskiej i jest zgodna z obecnym ujęciem taksonomicznym tego gatunku. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako opaska koroniasta, a Władysław Wojewoda w 2003 r. zaproponował nazwę łysiczka murawowa, te nazwy jednak są niespójne z obecną nazwą naukową[4].
Średnicy 2-4 cm, białawy, bladoochrowy lub żółtawy, w stanie wilgotnym lepki. Kształt kapelusza przeważnie półkolisty[5].
Początkowo bladoliliowe, później purpurowofioletowe, z jaśniejszym ostrzem[5].
Białawy, ze ściśle przylegającym, wąskim pierścieniem (lub bez)[5].
Występuje w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej, Europie, Azji, Australii i Nowej Zelandii[6]. W Polsce jest niezbyt częsty, ale prawdopodobnie nie jest zagrożony wyginięciem[4].
Rośnie na ziemi na polach, pastwiskach, łąkach, na obrzeżach dróg, w parkach, wśród traw, w zaroślach, nad brzegami rzek pod olchą szarą. Pojawia się od Maja do października[4].
Saprotrof[4]. Grzyb jadalny[5].
Pierścieniaka koroniastego można pomylić z karłowatymi pieczarkami, które mają jednak blaszki wolne[5].
Pierścieniak koroniasty (Stropharia coronilla (Bull.) Quél.) – gatunek grzybów z rodziny pierścieniakowatych (Strophariaceae).
