Obrożnik arktyczny[3] (Dicrostonyx vinogradovi) – gatunek gryzonia z plemienia lemingów, występujący na wyłącznie na Wyspie Wrangla w rosyjskiej Arktyce[2][4].
Obrożnik arktyczny został opisany naukowo w 1948 roku przez S. Ogniowa. Badania genetyczne i morfologia wskazują, że jest to gatunek odrębny od obrożnika tundrowego (D. torquatus), prawdopodobnie w związku z izolacją Wyspy Wrangla[4].
Obrożniki arktyczne zamieszkują tundrę Wyspy Wrangla. W lecie występują na różnych terenach, preferując suche, skaliste zbocza dolin rzecznych z obfitą roślinnością; unika miejsc podmokłych. Często występuje razem z innym gatunkiem leminga, Lemmus portenkoi, zwierzęta te także wspólnie zimują. Żywi się fragmentami krzewów i trawami. Od końca czerwca do sierpnia magazynuje pożywienie na zimę, zapasy roślin mogą sięgać 10 kg. Buduje jednopoziomowe, dosyć płytkie (~25 cm), ale rozległe sieci korytarzy, mające powierzchnię do 30 m² i do 30 wejść[2].
Samice wydają na świat 1–2 mioty w lecie i od 5 do 6 pod pokrywą śnieżną. W lecie rodzi się typowo 5–6 młodych, zimą 3–4. Młode urodzone latem nie rozmnażają się w tej porze roku, a tempo ich dojrzewania silnie zależy od stanu populacji: jest szybsze, gdy gryzoni jest mniej. Od lat 60. do 80. XX wieku obserwowano cykliczne wahania wielkości populacji na bardzo dużą skalę, w których liczebność gatunku zmieniała się 250–350 razy. Regularność ta załamała się około 1986 roku, od tamtej pory liczebność, choć zmienna, utrzymuje się na niskim poziomie. Obserwacje wskazują, że zmiany liczebności tych lemingów w różnych częściach wyspy nie są skorelowane[2].
Gatunek ten ma na mały zasięg występowania i duże wahania populacji, co sprawia, że może być gatunkiem narażonym na wyginięcie. Brakuje jednak danych, aby jednoznacznie przydzielić mu którąś z kategorii zagrożeń[2].
Obrożnik arktyczny (Dicrostonyx vinogradovi) – gatunek gryzonia z plemienia lemingów, występujący na wyłącznie na Wyspie Wrangla w rosyjskiej Arktyce.
