Mediterranean coastal region, and perhaps in the mountains of Sinai.
Western and central Europe, Mediterranean region, mountains of tropical Africa.
Annual.
Planhigyn blodeuol Monocotaidd a math o wair yw Peisgwellt cynffon gwiwer sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Poaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Vulpia bromoides a'r enw Saesneg yw Squirreltail fescue.[1] Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Peisgwellt Anhiliog, Peisgwellt â Chynffon Gwiwer.
Gall dyfu bron mewn unrhyw fan gan gynnwys gwlyptiroedd, coedwigoedd a thwndra. Dofwyd ac addaswyd y planhigyn gan ffermwyr dros y milenia; chwiorydd i'r planhigyn hwn yw: india corn, gwenith, barlys, reis ac ŷd.
Planhigyn blodeuol Monocotaidd a math o wair yw Peisgwellt cynffon gwiwer sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Poaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Vulpia bromoides a'r enw Saesneg yw Squirreltail fescue. Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Peisgwellt Anhiliog, Peisgwellt â Chynffon Gwiwer.
Gall dyfu bron mewn unrhyw fan gan gynnwys gwlyptiroedd, coedwigoedd a thwndra. Dofwyd ac addaswyd y planhigyn gan ffermwyr dros y milenia; chwiorydd i'r planhigyn hwn yw: india corn, gwenith, barlys, reis ac ŷd.
Vulpia bromoides, squirreltail fescue,[1]: 170–171 barren fescue[2]: 450 or brome fescue, is a species of grass in the family Poaceae. It is a winter annual native to Europe, North Africa, and West Asia, but has been introduced to parts of the America, South Africa, Australia, New Zealand and isolated parts of East Asia.[3]
Vulpia bromoides, squirreltail fescue,: 170–171 barren fescue: 450 or brome fescue, is a species of grass in the family Poaceae. It is a winter annual native to Europe, North Africa, and West Asia, but has been introduced to parts of the America, South Africa, Australia, New Zealand and isolated parts of East Asia.
Vulpia bromoides es una especie forrajera nativa de Europa, África del Norte, y Asia Menor. Fue introducida a Norteamérica, Sudamérica, Hawái, Puerto Rico, etc.
Como otras especies del género Vulpia, su identificación és difícil. Esta en particular es parecida a Vulpia myuros (Kunth) Nees y a Vulpia myuros (L.) C.C.Gmel., de las que se distingue porque la gluma inferior mide más de la mitad de la superior. Las tres especies se pueden encontrar en ambientes similares, aunque V. bromoides se cría en sitios más húmedos que los otros dos taxones.[1]
Es nativa de Europa, África del Norte, y Asia Menor. Es una planta introducida a Sudamérica, y en Norteamérica en el occidente de Canadá, sur y oeste de Estados Unidos, y norte de México. En España se encuentra en Alicante, Barcelona, Castellón, Gerona, Islas Baleares y Valencia donde aparece como hierba propia de los pastizales de anuales silicícolas, sobre suelo arenoso y poco profundo.
Vulpia bromoides fue descrita por (L.) Gray y publicado en A Natural Arrangement of British Plants 2: 124. 1821.[2]
El nombre del género fue nombrado en honor del botánico alemán J.S.Vulpius (1760–1840)[3]
bromoides: epíteto latino compuesto que significa "similar a Bromus.
Vulpia bromoides es una especie forrajera nativa de Europa, África del Norte, y Asia Menor. Fue introducida a Norteamérica, Sudamérica, Hawái, Puerto Rico, etc.
Oravanhäntänata (Vulpia bromoides) on heinäkasvien (Poaceae) heimoon, häntänatojen (Vulpia) sukuun kuuluva kasvilaji. Se on yksivuotinen ja matalakasvuinen heinälaji, joka muistuttaa jonkin verran hiirenhäntänataa (Vulpia myuros).[1]
Oravanhäntänata voi kasvaa 30 cm korkeaksi asti, mutta jää usein matalammaksi. Oravanhäntänata on kasvutavaltaan löyhästi mätästävä. Lehdet ovat lyhyitä, lehtitupet kaljuja sekä sileitä, ja kieleke on lyhyt. Oravanhäntänadan kukinto on yksipuoleinen röyhy, jonka tähkylät ovat käyriä ja perällisiä. Tähkylöiden perät ovat lyhyitä ja pystyjä. Tähkylät ovat vaaleanvihreitä, joskus violettivivahteisia, ja niissä on neljästä seitsemään kukkaa. Tähkylöiden kaleet ovat kaljuja ja ulkokale yltää yli sisäkaleen puolenvälin. Sisäkaleessa on ulkoneva ota. Ulkohelpeet ovat lähes kaljuja ja niissä on senttimetrinpituinen vihne. Oravanhäntänata kukkii kesä–heinäkuussa.[1]
Oravanhäntänata kasvaa kuivilla ja hiekkaisilla kasvupaikoilla, kuten auringonpaisteisilla kallioilla ja muilla vastaavanlaisilla paikoilla. Pohjoisella pallonpuoliskolla oravanhäntänataa tavataan laajalti lähes koko Euroopassa pohjoisimpia ja itäisimpiä osia lukuun ottamatta sekä tulokaslajina Pohjois-Amerikassa. Pohjoismaissa oravanhäntänataa tavataan lähinnä vain Tanskassa ja Ruotsin eteläisimmissä osissa, Skånessa ja Blekingessä.[1] Suomessa sitä on tavattu muutaman kerran viimeisten noin sadan vuoden aikana[2].
Oravanhäntänadan tieteellisen nimen lajinimi (bromoides) viittaa kattaroihin (Bromus) ja tarkoittaa kattaroita muistuttavaa.[1]
Oravanhäntänata (Vulpia bromoides) on heinäkasvien (Poaceae) heimoon, häntänatojen (Vulpia) sukuun kuuluva kasvilaji. Se on yksivuotinen ja matalakasvuinen heinälaji, joka muistuttaa jonkin verran hiirenhäntänataa (Vulpia myuros).
Oravanhäntänata voi kasvaa 30 cm korkeaksi asti, mutta jää usein matalammaksi. Oravanhäntänata on kasvutavaltaan löyhästi mätästävä. Lehdet ovat lyhyitä, lehtitupet kaljuja sekä sileitä, ja kieleke on lyhyt. Oravanhäntänadan kukinto on yksipuoleinen röyhy, jonka tähkylät ovat käyriä ja perällisiä. Tähkylöiden perät ovat lyhyitä ja pystyjä. Tähkylät ovat vaaleanvihreitä, joskus violettivivahteisia, ja niissä on neljästä seitsemään kukkaa. Tähkylöiden kaleet ovat kaljuja ja ulkokale yltää yli sisäkaleen puolenvälin. Sisäkaleessa on ulkoneva ota. Ulkohelpeet ovat lähes kaljuja ja niissä on senttimetrinpituinen vihne. Oravanhäntänata kukkii kesä–heinäkuussa.
Oravanhäntänata kasvaa kuivilla ja hiekkaisilla kasvupaikoilla, kuten auringonpaisteisilla kallioilla ja muilla vastaavanlaisilla paikoilla. Pohjoisella pallonpuoliskolla oravanhäntänataa tavataan laajalti lähes koko Euroopassa pohjoisimpia ja itäisimpiä osia lukuun ottamatta sekä tulokaslajina Pohjois-Amerikassa. Pohjoismaissa oravanhäntänataa tavataan lähinnä vain Tanskassa ja Ruotsin eteläisimmissä osissa, Skånessa ja Blekingessä. Suomessa sitä on tavattu muutaman kerran viimeisten noin sadan vuoden aikana.
Oravanhäntänadan tieteellisen nimen lajinimi (bromoides) viittaa kattaroihin (Bromus) ja tarkoittaa kattaroita muistuttavaa.
Wjewjerča dornička (Vulpia bromoides) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae), domoródna w Europje, sewjernej Africe a Małej Aziji.
Wjewjerča dornička (Vulpia bromoides) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae), domoródna w Europje, sewjernej Africe a Małej Aziji.
Eekhoorngras (Vulpia bromoides, synoniem: Festuca bromoides, Festuca sciuroides) is een eenjarige plant, die behoort tot de Grassenfamilie (Poaceae). De soort komt van nature voor in Europa, Noord-Afrika, Anatolië en is van daaruit verspreid naar Noord-Amerika, Hawaï, Puerto Rico, delen van Centraal-Afrika, Zuid-Afrika, Australië en Nieuw-Zeeland. De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als een soort die in Nederland vrij zeldzaam en stabiel of toegenomen is. Nederland ligt geheel binnen het Europese deel van het verspreidingsgebied. De soort is zeldzaam in het zuiden, oosten en midden van het land en langs de kust van Walcheren, Goeree en Schouwen en verder op de Waddeneilanden.[1] Het aantal chromosomen is 2n = 14.[2]
De plant wordt 6 - 50 cm hoog en vormt meestal kleine pollen. Het jonge blad is opgerold. Het blad is 1 - 18 cm lang en 0,5 - 3 mm breed. Het tongetje is 0,2 – 1 mm lang.
Eekhoorngras bloeit van mei tot in juli met enigszins uitstaande en meestal rechtopstaande, 5 - 10 cm lange pluimen die meestal ver buiten de bovenste bladschede uitsteken. De onderste tak van de pluim is tot half zo lang als de pluim zelf. De 7 - 14 mm lange aartjes hebben 3 - 8 bloemen. Het onderste kelkkafje heeft drie nerven en is 3 - 6 mm. Het bovenste kelkkafje is 1,5 - 2 maal zo lang als het onderste. Het onderste kroonkafje is 8 mm lang en 1,3 - 1,9 mm breed. De kafnaald is ongeveer even lang als dit kroonkafje. Het bovenste kroonkafje is 6,5 mm lang. Er is maar een, 0,7 mm lange helmknop.
De vrucht is een 3 - 4 mm lange en 0,5 mm brede graanvrucht.
Plant
Bloeiwijze
Aartjes
Vruchten
Eekhoorngras staat op open en zonnige, warme en droge, goed doorlatende, min of meer matig voedselrijke, uitgesproken stikstofarme en zwak zure, kalk- en humusarme zandgrond, vaak met leem of klei in de ondergrond en soms ook op zavel en stenige grond. Ze groeit in schraal binnenduingrasland, op omgewerkte en braakliggende grond, langs spoorwegen en in afgravingen, in bermen en op hellingen, in heide en bosranden. Verder is ze waargenomen in zandakkertjes en op muren, tussen straatstenen en op zandruggetjes in vochtig poldergrasland, op kliftoppen, stortplaatsen en bij wolverwerkende fabrieken. Eekhoorngras is te onderscheiden van gewoon langbaardgras en de duinlangbaardgrassen (Vulpia ciliata ssp.) door de kleinere verschillen tussen de beide kelkkafjes en de onderste zijtak die meestal de helft van de hele bloeiwijze beslaat.[1]
Eekhoorngras (Vulpia bromoides, synoniem: Festuca bromoides, Festuca sciuroides) is een eenjarige plant, die behoort tot de Grassenfamilie (Poaceae). De soort komt van nature voor in Europa, Noord-Afrika, Anatolië en is van daaruit verspreid naar Noord-Amerika, Hawaï, Puerto Rico, delen van Centraal-Afrika, Zuid-Afrika, Australië en Nieuw-Zeeland. De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als een soort die in Nederland vrij zeldzaam en stabiel of toegenomen is. Nederland ligt geheel binnen het Europese deel van het verspreidingsgebied. De soort is zeldzaam in het zuiden, oosten en midden van het land en langs de kust van Walcheren, Goeree en Schouwen en verder op de Waddeneilanden. Het aantal chromosomen is 2n = 14.
De plant wordt 6 - 50 cm hoog en vormt meestal kleine pollen. Het jonge blad is opgerold. Het blad is 1 - 18 cm lang en 0,5 - 3 mm breed. Het tongetje is 0,2 – 1 mm lang.
Eekhoorngras bloeit van mei tot in juli met enigszins uitstaande en meestal rechtopstaande, 5 - 10 cm lange pluimen die meestal ver buiten de bovenste bladschede uitsteken. De onderste tak van de pluim is tot half zo lang als de pluim zelf. De 7 - 14 mm lange aartjes hebben 3 - 8 bloemen. Het onderste kelkkafje heeft drie nerven en is 3 - 6 mm. Het bovenste kelkkafje is 1,5 - 2 maal zo lang als het onderste. Het onderste kroonkafje is 8 mm lang en 1,3 - 1,9 mm breed. De kafnaald is ongeveer even lang als dit kroonkafje. Het bovenste kroonkafje is 6,5 mm lang. Er is maar een, 0,7 mm lange helmknop.
De vrucht is een 3 - 4 mm lange en 0,5 mm brede graanvrucht.
Plant
Bloeiwijze
Aartjes
Vruchten
Systematyka[1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad jednoliścienne Rząd wiechlinowce Rodzina wiechlinowate Rodzaj wulpia Gatunek wulpia stokłosowata Nazwa systematyczna Vulpia bromoides (L.) S. F. Gray Wulpia stokłosowata (Vulpia bromoides (L.) S. F. Gray) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Gatunek rozwleczony po świecie, występujący jednak przeważnie na terenie Europy i obszaru śródziemnomorskiego.
Rośnie na glebach suchych, ciepłych, żyznych, piaszczystych. Unika wapnia.
Wulpia stokłosowata (Vulpia bromoides (L.) S. F. Gray) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Gatunek rozwleczony po świecie, występujący jednak przeważnie na terenie Europy i obszaru śródziemnomorskiego.
Vulpia bromoides é uma espécie de planta com flor pertencente à família Poaceae.
A autoridade científica da espécie é (L.) S.F.Gray, tendo sido publicada em A Natural Arrangement of British Plants 2: 124. 1821.[1]
Os seus nome comuns são vúlpia ou vúlpia-bromada.[2]
Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente em Portugal Continental, no Arquipélago dos Açores e no Arquipélago da Madeira.
Em termos de naturalidade é nativa de Portugal Continental e no Arquipélago da Madeira e introduzida no Arquipélago dos Açores.
Não se encontra protegida por legislação portuguesa ou da Comunidade Europeia.
Vulpia bromoides é uma espécie de planta com flor pertencente à família Poaceae.
A autoridade científica da espécie é (L.) S.F.Gray, tendo sido publicada em A Natural Arrangement of British Plants 2: 124. 1821.
Os seus nome comuns são vúlpia ou vúlpia-bromada.
Vulpia bromoides là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được (L.) Gray miêu tả khoa học đầu tiên năm 1821.[1]
Vulpia bromoides là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được (L.) Gray miêu tả khoa học đầu tiên năm 1821.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
