Narcyz wielokwiatowy (Narcissus tazetta L.) – gatunek roślin z rodziny amarylkowatych.
Zasięg jego rodzimego występowania ciągnie się od Maroka i Hiszpanii po Chiny i Syberię. Występuje w Afryce Północnej (Maroko, Libia, Algieria, Egipt), Europie Południowej (Portugalia, Hiszpania, Francja, Włochy, Grecja, Jugosławia, Albania, południowo-zachodnia Rosja), Azji Zachodniej (Cypr, Turcja, Izrael, Liban, Syria, Jordania, Iran, Irak), na Zakaukaziu, Zachodniej Syberii i dwóch prowincjach Chin (Fujian, Zhejiang). Ponadto rozprzestrzenia się gdzieniegdzie poza obszarem swojego rodzimego występowania, nie wszędzie jego zasięg został dokładnie zbadany. Jest uprawiany w wielu krajach świata[3], również w Polsce[4].
Geofit cebulkowy o wysokości 30-60 cm.Liście równowąskie, ostro zakończone. Wszystkie wyrastają tylko z cebuli, tworząc różyczkę liściową. Łodyga bezlistna z kwiatostanem złożonym z 3-15 kwiatów. Kwiaty są pachnące, pojedynczy ma długość 3-5 cm, białe, szerokojajowate płatki okwiatu i żółty przykoronek o szerokości dwukrotnie większej od wysokości[5].
Rośnie na miejscach wilgotnych, w wilgotnych szczelinach skał i w zbiorowiskach roślinnych typu batha i frygana[5]. W Izraelu kwitnie od listopada do grudnia[6].
Zawiera niemal niewykrywalny dla węchu człowieka fenolopochodny związek organiczny zwany orcinolem, który jednak bardzo dobrze jest wykrywany przez pszczoły[7].
