Vaeltajakotilo

The natural area of distribution of the New-Zealand mudsnail Potamopyrgus antipodarum is situated around New-Zealand, but around 1859 the species was introduced to Europe with barrels of drinking water. The little snails must have entered these barrels while they were beeing washed or refilled. In 1927 the first Belgian specimens of the snails were found in the river Scheldt around Antwerp. In Belgium the species inhabits fresh- to slightly brackish waters. This species can reproduce very fast, though parthenogenesis. These snails prey on young oysters, and are therefore not very popular among oyster farmers.

Jenkins’ waterhoren Potamopyrgus antipodarum kwam oorspronkelijk enkel voor rond Nieuw-Zeeland, maar werd omstreeks 1859 naar Europa gebracht in vaten met drinkwater. Bij het wassen of hervullen van deze vaten moeten de kleine slakjes erin geslopen zijn. In 1927 werden in de Schelde ter hoogte van Antwerpen de eerste exemplaren van Jenkin’s waterhoren in België gevonden. De soort komt voor in zoet tot lichtbrak water. Jenkins’ waterhoren kan zich zeer snel door parthenogenese ongeslachtelijk voortplanten. De soort voedt zich op jonge oesters en maakt zich daardoor niet echt geliefd bij oesterkwekers.