Lampaanvahakas

Wilgotnica czerwieniejąca (Hygrocybe ovina (Bull.) Kühner) – gatunek grzybów z rodziny wodnichowatych (Hygrophoraceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hygrocybe, Hygrophoraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1793 r. J.B.F. Bulliard nadając mu nazwę Agaricus ovinus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1926 r. R. Kühner^[1].

Synonimy^[2]:

Nazwę polską wilgotnica czerwieniejąca zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r., Barbara Gumińska opisywała ten gatunek w 1997 r. pod nazwą wilgotnica czerwona lub wilgotnica owcza, Stanisław Chełchowski – wodnicha owcza^[3].

Występowanie i siedlisko

Opisano występowanie wilgotnicy czerwieniejącej w Europie,w Japonii i Korei^[4]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano 5 stanowisk^[3]. Ma status E – gatunek zagrożony wymarciem, którego przeżycie jest mało prawdopodobne, jeśli nadal działać będą czynniki ryzyka^[5]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Austrii, Szwajcarii, Niemczech, Danii, Litwie, Norwegii, Szwecji, Finlandii^[3].

Występuje na naturalnych i półnaturalnych terenach trawiastych; na polanach, pastwiskach oraz w lasach, zwłaszcza górskich^[3].

Gatunki podobne

Charakterystyczną cechą wilgotnicy czerwieniejącej jest czerwienienie owocników po uszkodzeniu, oraz zapach azotu. Wilgotnica kwaskowata (Hygrocybe nitrata) również jest podobnie ubarwiona, ale nie zmienia barwy po uszkodzeniu. Wilgotnica czerniejąca (Hygrocybe conica) z wiekiem lub po uszkodzeniu zmienia kolor z żółtego, czerwonego lub pomarańczowego na czarny, ale ma stożkowaty kapelusz i włóknisty trzon (u wilgotnicy czerwieniejącej jest on gładki)^[6].

Przypisy